Οι συνθήκες που κάνουν τον πλανήτη Αφροδίτη τόσο εκθαμβωτικό στους παρατηρητές από τη Γη θα μπορούσαν να αποβούν μοιραίες για οποίο ανθρώπινο ον μεταφερόταν εκεί απροστάτευτο. Σίγουρα είναι εντελώς συμπτωματικό το γεγονός ότι οι αρχαίοι απέδιδαν στη θεά μια επικίνδυνη σαγήνη. Η ατμόσφαιρα του πλανήτη, που αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, είναι πολύ βαριά και παγιδεύει την ηλιακή ακτινοβολία. Έτσι η θερμοκρασία της επιφάνειάς του φτάνει τους τετρακόσιους εξήντα βαθμούς Κελσίου.
Άλλα το πυκνό περιτύλιγμα από καυτά αέρια που αναδεύονται από ανέμους ταχύτητας μεγαλύτερης από διακόσια μίλια (τριακόσια είκοσι χιλιόμετρα) την ώρα, καλύπτεται με σύννεφα θειικού οξέος τα οποία αντανακλούν το 70% του ηλιακού φωτός που πέφτει επάνω τους. Αυτή η φωτεινότητα καθιστά την Αφροδίτη το τρίτο πιο λαμπερό αστέρι του ουρανού μας.
Το γεγονός ότι μερικές φορές παρουσιάζεται στον ουρανό το πρωί και άλλες το βράδυ έκανε μερικούς πολιτισμούς να νομίζουν ότι έβλεπαν δυο διαφορετικά άστρα, τον Αποσπερίτη και τον Αυγερινό. Επίσης, το ότι οι ώρες της σημειώνουν την περίοδο που οι άνθρωποι επιλέγουν για τον έρωτα, ίσως έδωσε στον πλανήτη την παραδοσιακή του σχέση με τις θεές του έρωτα - Ιστάρ στη Μεσοποταμία, Αφροδίτη στην Ελλάδα, Βένους στη Ρώμη.
Η Αφροδίτη αναδύθηκε από τη θάλασσα, πλήρως σχηματισμένη και ακαταμάχητα όμορφη. Ήταν νυμφευμένη με το σιδερά-θεό Ήφαιστο, άλλα του παρουσίασε τρία παιδιά που πραγματικός τους πατέρας ήταν ο δυνατός και επιθετικός θεός του πολέμου, ο Άρης. Όταν ο Ήφαιστος άκουσε ότι η γυναίκα του τον απατούσε, σφυρηλάτησε ένα δίχτυ από πολύ λεπτές μπρούντζινες ίνες και το τύλιξε μυστικά στο κρεβάτι τους. Έπειτα ανακοίνωσε ότι πήγαινε διακοπές σε ένα νησί, άλλα επέστρεψε λίγες ώρες αργότερα, με αποτέλεσμα να πιάσει την Αφροδίτη και τον Άρη μπλεγμένους στο δίχτυ.
Εντελώς παράλογα, τότε, κάλεσε τους άλλους θεούς, για να τους καταστήσει μάρτυρες της απιστίας της. Εκείνοι ίσως κρυφογελούσαν καθώς απελευθέρωναν το ζεύγος.
Άλλα ο Ήφαιστος ήταν ακόμα ερωτοχτυπημένος και έτσι την κράτησε. Το μόνο που του πρόσφερε το επεισόδιο ήταν μερικούς ανταγωνιστές ακόμα. Η Αφροδίτη ήταν η ενσάρκωση της θηλυκής σεξουαλικότητας, χωρίς αιδώ η αμφιταλαντεύσεις, και η αγάπη και ο έρωτας που πρόβαλλε αποτελούσαν πηγή χαράς στους ανθρώπους. Ενέπνεε πάθος που έπαιρνε τη μορφή λατρείας. Άλλα, όπως και άλλες αρχετυπικές θεότητες, η Αφροδίτη είχε και την επικίνδυνη πλευρά της. Οι δυνατές επιθυμίες που ανάδευε έκαναν τους ανθρώπους να θυσιάζουν οικογένεια και καθήκον. Την αποκαλούσαν "σκοτεινή" επειδή τα πάθη που ενέπνεε κατέληγαν, πολλές φορές, σε τραγωδίες. Η Αφροδίτη μπορούσε να είναι επίσης πονηρή και απαιτητική θεά. Κάποτε βοήθησε δυο θνητούς ερωτευμένους να νυμφευθούν άλλα εκείνοι αρνήθηκαν μετά να την τιμήσουν. Έτσι τους έκανε να προσβάλουν τη γήινη θεά Κυβέλη, η οποία τους μεταμόρφωσε σε λέοντα και σε λέαινα, καταδικασμένους να σέρνουν το άρμα της για πάντα.
Παρ όλα αυτά, η Αφροδίτη αστρολογικά έχει συνδεθεί κυρίως με πράγματα που είναι θαυμαστά και επιθυμητά: αγάπη, ομορφιά, αγάπη για την ομορφιά, αγάπη για τις καλές τέχνες, θηλυκή φύση σε γυναίκες και άντρες, αρμονία και ομοφωνία, ειρήνη, συμφιλίωση και απόλαυση. Η επίδρασή της γίνεται αισθητή σε όλες τις σχέσεις, επαγγελματικές, κοινωνικές, αγάπη και έρωτα.
Λέγεται ότι όταν η Αφροδίτη είναι στη σωστή θέση σε ένα ωροσκόπιο, τότε το άτομο θα είναι ευγενικό, ζεστό, συναισθηματικό, γεμάτο χάρη και θα έχει καλλιτεχνικές τάσεις. Υποτίθεται ότι οι αρνητικές επιρροές της Αφροδίτης κάνουν τον άνθρωπο να έχει τάσεις τεμπελιάς, αδιαφορίας, φθόνου, ζήλιας, αναποφασιστικότητας, και του δίνουν μια εξαιρετικά ρομαντική και μη πρακτική συμπεριφορά. Η παράδοση αναφέρει πως ένας άντρας που έχει γεννηθεί με την Αφροδίτη σε ορισμένες θέσεις απειλείται από θάνατο στα χέρια μιας γυναίκας. Μετέπειτα ερμηνείες αναφέρουν ότι το πεπρωμένο του είναι να κυριαρχείται από γυναίκες. Στην αστρολογία της πολιτικής ρυθμίζει τη νίκη στον πόλεμο.
Η Αφροδίτη είναι κυβερνήτης δυο ζωδίων, του Ταύρου και του Ζυγού. Οι ιδιαίτερες αντιστοιχίες της στο ανθρώπινο σώμα περιλαμβάνουν το λαιμό, τα νεφρά, όπως και τη φυσική ομορφιά. Η γραφική της αναπαράσταση - ένας κύκλος επάνω από ένα σταυρό σε ένδειξη της κυριαρχίας του πνεύματος πάνω στην ύλη - έγινε αποδεκτό παγκόσμια σαν το σύμβολο της γυναίκας.
Άλλα το πυκνό περιτύλιγμα από καυτά αέρια που αναδεύονται από ανέμους ταχύτητας μεγαλύτερης από διακόσια μίλια (τριακόσια είκοσι χιλιόμετρα) την ώρα, καλύπτεται με σύννεφα θειικού οξέος τα οποία αντανακλούν το 70% του ηλιακού φωτός που πέφτει επάνω τους. Αυτή η φωτεινότητα καθιστά την Αφροδίτη το τρίτο πιο λαμπερό αστέρι του ουρανού μας.
Το γεγονός ότι μερικές φορές παρουσιάζεται στον ουρανό το πρωί και άλλες το βράδυ έκανε μερικούς πολιτισμούς να νομίζουν ότι έβλεπαν δυο διαφορετικά άστρα, τον Αποσπερίτη και τον Αυγερινό. Επίσης, το ότι οι ώρες της σημειώνουν την περίοδο που οι άνθρωποι επιλέγουν για τον έρωτα, ίσως έδωσε στον πλανήτη την παραδοσιακή του σχέση με τις θεές του έρωτα - Ιστάρ στη Μεσοποταμία, Αφροδίτη στην Ελλάδα, Βένους στη Ρώμη.
Η Αφροδίτη αναδύθηκε από τη θάλασσα, πλήρως σχηματισμένη και ακαταμάχητα όμορφη. Ήταν νυμφευμένη με το σιδερά-θεό Ήφαιστο, άλλα του παρουσίασε τρία παιδιά που πραγματικός τους πατέρας ήταν ο δυνατός και επιθετικός θεός του πολέμου, ο Άρης. Όταν ο Ήφαιστος άκουσε ότι η γυναίκα του τον απατούσε, σφυρηλάτησε ένα δίχτυ από πολύ λεπτές μπρούντζινες ίνες και το τύλιξε μυστικά στο κρεβάτι τους. Έπειτα ανακοίνωσε ότι πήγαινε διακοπές σε ένα νησί, άλλα επέστρεψε λίγες ώρες αργότερα, με αποτέλεσμα να πιάσει την Αφροδίτη και τον Άρη μπλεγμένους στο δίχτυ.
Εντελώς παράλογα, τότε, κάλεσε τους άλλους θεούς, για να τους καταστήσει μάρτυρες της απιστίας της. Εκείνοι ίσως κρυφογελούσαν καθώς απελευθέρωναν το ζεύγος.
Άλλα ο Ήφαιστος ήταν ακόμα ερωτοχτυπημένος και έτσι την κράτησε. Το μόνο που του πρόσφερε το επεισόδιο ήταν μερικούς ανταγωνιστές ακόμα. Η Αφροδίτη ήταν η ενσάρκωση της θηλυκής σεξουαλικότητας, χωρίς αιδώ η αμφιταλαντεύσεις, και η αγάπη και ο έρωτας που πρόβαλλε αποτελούσαν πηγή χαράς στους ανθρώπους. Ενέπνεε πάθος που έπαιρνε τη μορφή λατρείας. Άλλα, όπως και άλλες αρχετυπικές θεότητες, η Αφροδίτη είχε και την επικίνδυνη πλευρά της. Οι δυνατές επιθυμίες που ανάδευε έκαναν τους ανθρώπους να θυσιάζουν οικογένεια και καθήκον. Την αποκαλούσαν "σκοτεινή" επειδή τα πάθη που ενέπνεε κατέληγαν, πολλές φορές, σε τραγωδίες. Η Αφροδίτη μπορούσε να είναι επίσης πονηρή και απαιτητική θεά. Κάποτε βοήθησε δυο θνητούς ερωτευμένους να νυμφευθούν άλλα εκείνοι αρνήθηκαν μετά να την τιμήσουν. Έτσι τους έκανε να προσβάλουν τη γήινη θεά Κυβέλη, η οποία τους μεταμόρφωσε σε λέοντα και σε λέαινα, καταδικασμένους να σέρνουν το άρμα της για πάντα.
Παρ όλα αυτά, η Αφροδίτη αστρολογικά έχει συνδεθεί κυρίως με πράγματα που είναι θαυμαστά και επιθυμητά: αγάπη, ομορφιά, αγάπη για την ομορφιά, αγάπη για τις καλές τέχνες, θηλυκή φύση σε γυναίκες και άντρες, αρμονία και ομοφωνία, ειρήνη, συμφιλίωση και απόλαυση. Η επίδρασή της γίνεται αισθητή σε όλες τις σχέσεις, επαγγελματικές, κοινωνικές, αγάπη και έρωτα.
Λέγεται ότι όταν η Αφροδίτη είναι στη σωστή θέση σε ένα ωροσκόπιο, τότε το άτομο θα είναι ευγενικό, ζεστό, συναισθηματικό, γεμάτο χάρη και θα έχει καλλιτεχνικές τάσεις. Υποτίθεται ότι οι αρνητικές επιρροές της Αφροδίτης κάνουν τον άνθρωπο να έχει τάσεις τεμπελιάς, αδιαφορίας, φθόνου, ζήλιας, αναποφασιστικότητας, και του δίνουν μια εξαιρετικά ρομαντική και μη πρακτική συμπεριφορά. Η παράδοση αναφέρει πως ένας άντρας που έχει γεννηθεί με την Αφροδίτη σε ορισμένες θέσεις απειλείται από θάνατο στα χέρια μιας γυναίκας. Μετέπειτα ερμηνείες αναφέρουν ότι το πεπρωμένο του είναι να κυριαρχείται από γυναίκες. Στην αστρολογία της πολιτικής ρυθμίζει τη νίκη στον πόλεμο.
Η Αφροδίτη είναι κυβερνήτης δυο ζωδίων, του Ταύρου και του Ζυγού. Οι ιδιαίτερες αντιστοιχίες της στο ανθρώπινο σώμα περιλαμβάνουν το λαιμό, τα νεφρά, όπως και τη φυσική ομορφιά. Η γραφική της αναπαράσταση - ένας κύκλος επάνω από ένα σταυρό σε ένδειξη της κυριαρχίας του πνεύματος πάνω στην ύλη - έγινε αποδεκτό παγκόσμια σαν το σύμβολο της γυναίκας.