Το ωροσκόπιο μας αντιπροσωπεύει την αναλογία των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος στο χώρο και το χρόνο που επικράτησε κατά τη στιγμή της γέννησης μας σε μια συγκεκριμένη θέση στη γη.
Την βάση ενός ωροσκοπίου αποτελεί η εκλειπτική, ένας μεγάλος κύκλος, κατά τον οποίον πραγματοποιείται ορατή ετήσια κίνηση του Ήλιου, για την ακρίβεια, το κέντρο του. Επειδή η κίνηση αυτή αντανακλά την πραγματική κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο, η εκλειπτική μπορεί να θεωρηθεί ως μια διατομή του επιπέδου της τροχιάς της γης.
Η εκλειπτική είναι χωρισμένη σε 12 τμήματα 30 μοιρών, τα οποία ονομάζονται ζώδια. Αυτά τα τμήματα δεν πρέπει να συγχέονται με τους συνονόματους αστερισμούς στον ουρανό. Η κίνηση των πλανητών ορίζεται στο επίπεδο της εκλειπτικής. Η θέση των πλανητών στην εκλειπτική μπορεί να υπολογιστεί πάντα με ακρίβεια με την βοήθεια των πινάκων, οι οποίοι έχουν τις συντεταγμένες των ουράνιων σωμάτων για την κάθε ημέρα.
Η θέση των πλανητών σε μια δεδομένη ημέρα τροποποιείται ως αποτέλεσμα της περιστροφής τους γύρω από τον ήλιο. Εξετάζεται η θέση τους σύμφωνα με τον παρατηρητή. Ενώ μπορεί να υπάρχουν κάποιες συσχετίσεις μεταξύ πλανητών, οι οποίες ονομάζονται πτυχές και που επίσης επισημαίνονται στο ωροσκόπιο.
Δεδομένου ότι ο άνθρωπος γεννιέται μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και σε μια συγκεκριμένη θέση στη γη, αυτές οι χωρικές και χρονικές συσχετίσεις επίσης σημειώνονται στο ωροσκόπιο (γενέθλιο χάρτη). Ως εκ τούτου, στο σχήμα του ωροσκοπίου τοποθετούνται άξονες ωροσκοπίου και οίκοι.
Αφού σημειωθούν όλα τα κύρια στοιχεία του ωροσκοπίου, το σχήμα που προκύπτει είναι η βάση για την ερμηνεία του ωροσκοπίου.
