Είμαστε πολύ επιρρεπείς στις επιδράσεις των άλλων γύρω μας. Ίσως έτυχε να γνωρίσετε κάποιον που ταξίδεψε στο εξωτερικό για ένα χρόνο και επέστρεψε με αλλαγμένη προφορά. Ή μήπως δεν έχετε δει ποτέ χαριτωμένα πεντάχρονα που πάνε στο σχολείο αθώα και αγαθά και σε χρόνο ρεκόρ μαθαίνουν περισσότερα βρωμόλογα κι από νταλικέρη;
Γινόμαστε μέρος του άμεσου περιβάλλοντος μας. Κανείς μας δεν είναι άτρωτος στις επιρροές του κόσμου μας - των φίλων μας, της οικογένειάς μας, των συναδέλφων μας, της τηλεόρασης, της εφημερίδας, του ραδιοφώνου, των βιβλίων, του διαδικτύου και των περιοδικών που διαβάζουμε. Ας μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας με το ότι δήθεν μας αφήνουν ανέγγιχτους τα πράγματα και οι άνθρωποι στη ζωή μας. Οι σκέψεις και τα αισθήματά μας, οι στόχοι και οι πράξεις μας συνέχεια διαμορφώνονται από αυτούς με τους οποίους συμβιώνουμε.
Ο Μπάμπης πηγαίνει στην καινούργια του δουλειά στο εργοστάσιο. Ο Μπάμπης κάνει δέκα λεπτά διάλειμμα για καφέ, οι άλλοι εργάτες κάνουν μισή ώρα διάλειμμα. Ο Μπάμπης λέει: «Τι γίνεται, ρε παιδιά, με εσάς;» ... Δυο βδομάδες αργότερα ο Μπάμπης κάνει είκοσι λεπτά διάλειμμα. Ένα μήνα αργότερα, ο Μπάμπης κάνει μισή ώρα διάλειμμα λέγοντας: «Αν δεν μπορείς να τους νικήσεις, συμμάχησε μαζί τους. Γιατί να δουλεύω εγώ παραπάνω από τους άλλους;». Δέκα χρόνια αργότερα, ο Μπάμπης κάνει το μεγαλύτερο διάλειμμα για καφέ από όλους τους άλλους εργάτες του εργοστασίου. Υιοθέτησε τη στάση των συναδέλφων του.
Το περίεργο με εμάς τους ανθρώπους είναι ότι γενικά δεν έχουμε επίγνωση των αλλαγών που επέρχονται στον ψυχισμό μας. Είναι σαν να επιστρέφεις ото νέφος της πόλης ύστερα από μερικές βδομάδες στον καθαρό αέρα. Μόνο τότε συνειδητοποιούμε ότι έχουμε εθιστεί στις δυσάρεστες μυρωδιές.
Κάνοντας παρέα με επικριτικούς ανθρώπους, μαθαίνουμε να επικρίνουμε. Κάνοντας παρέα με ευτυχισμένους ανθρώπους, μαθαίνουμε την ευτυχία. Κάνοντας παρέα με ακατάστατους ανθρώπους, η ζωή μας γίνεται χάος. Κάνοντας παρέα με ενθουσιώδεις ανθρώπους, γινόμαστε ενθουσιώδεις. Οι τυχοδιώκτες μάς βοηθάνε να γίνουμε τυχοδιώκτες και οι πλούσιοι μας εμπνέουν να γίνουμε πλούσιοι.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε από τη ζωή και μετά να επιλέξουμε ανάλογα τις παρέες μας. Μπορεί να πείτε: «Αυτό χρειάζεται προσπάθεια, δεν είναι τόσο εύκολο. Μπορεί να προσβάλω τις τωρινές παρέες μου». Σωστά! Αλλά πρόκειται για τη ζωή σας!
Ο Μπάμπης μπορεί να λέει: «Είμαι πάντα άφραγκος, συχνά απελπισμένος, έχω μια βαρετή δουλειά, αρρωσταίνω συχνά, δεν πάω πουθενά και ποτέ δεν κάνω κάτι ενδιαφέρον». Στη συνέχεια ανακαλύπτουμε ότι οι καλύτεροι φίλοι του Μπάμπη είναι πάντα άφραγκοι, συχνά απογοητευμένοι, έχουν βαρετές δουλειές, αρρωσταίνουν συχνά, δεν πάνε πουθενά και εύχονται να ήταν πιο ενδιαφέρουσα η ζωή τους. Αυτό δεν είναι συμπτωματικό. Ούτε είναι δική μας δουλειά να κρίνουμε τον Μπάμπη. Ωστόσο, αν ποτέ ο Μπάμπης θελήσει να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του, το πρώτο πράγμα που θα χρειαστεί να κάνει είναι να αναγνωρίσει τι συνέβαινε όλα αυτά τα χρόνια.
Δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι οι γιατροί υποφέρουν πολύ από προβλήματα υγείας, αφού περνάνε τη ζωή τους ανάμεσα σε αρρώστους. Οι ψυχίατροι έχουν υψηλό ποσοστό αυτοκτονιών στο επάγγελμά τους για συναφείς λόγους. Στατιστικά, εννιά στα δέκα παιδιά που κάπνιζαν οι γονείς τους θα καπνίσουν και τα ίδια. Η παχυσαρκία είναι ένα πρόβλημα περιβάλλοντος. Οι φτωχοί άνθρωποι έχουν φτωχούς φίλους. Οι πλούσιοι άνθρωποι έχουν πλούσιους φίλους. Οι επιτυχημένοι άνθρωποι έχουν επιτυχημένους φίλους και ούτω καθεξής.
