να κάνεις αυτό που καθόλου
δεν θέλεις να κάνεις για να πετύχεις
αυτό που θα ήθελες πολύ να πετύχεις.
Υπάρχουν δύο βασικοί τρόποι για να αναγκάσετε τον εαυτό σας να κάνετε κάτι. Ο πρώτος είναι να δοκιμάσετε να παρακινήσετε τον εαυτό σας - κίνητρο. Ο δεύτερος είναι η ανάπτυξη πειθαρχίας και είναι μία από εκείνες τις περιπτώσεις όπου η υιοθέτηση διαφορετικής προσέγγισης οδηγεί άμεσα σε καλύτερα αποτελέσματα.
Ποια είναι η διαφορά? Το κίνητρο, σε γενικές γραμμές, βασίζεται σε εσφαλμένη υπόθεση ότι για να ολοκληρώσετε την εργασία πρέπει να έχετε μια συγκεκριμένη ψυχική και συναισθηματική διάθεση. Αυτό είναι εντελώς λανθασμένη αντίληψη. Η πειθαρχία, αντίθετα, χωρίζει τις διαθέσεις από τα συναισθήματα και ως εκ τούτου παρακάμπτει το πρόβλημα. Οι συνέπειες είναι συγκλονιστικές.
Παράδειγμα: Για να αρχίσετε την προπόνηση, δεν χρειάζεται να περιμένετε την απόκτηση καλής φυσικής κατάστασης. Αντιθέτως, προπονηθείτε για να την αποκτήσετε. Αν η δράση εξαρτάται από τα συναισθήματα, η αναμονή σωστής στάσης μετατρέπεται σε μια μορφή αναβλητικότητας. Αν περιμένετε μέχρι να αισθανθείτε ότι είστε έτοιμοι να κάνετε κάτι, είναι λάθος. Ακριβώς έτσι δημιουργούνται οι φαύλοι κύκλοι.
Στην ουσία, το να κυνηγάτε το κίνητρο είναι η επιμονή στη φαντασίωση για το ότι πρέπει να κάνουμε μόνο αυτό για το οποίο έχουμε όρεξη. "Πώς μπορώ να αναγκάσω τον εαυτό μου να κάνω αυτό που έχω αποφασίσει να κάνω?", είναι το ερώτημα και είναι λάθος. Το σωστό είναι: "Πώς μπορώ να πείσω τον εαυτό μου πως τα συναισθήματά μου είναι άνευ σημασίας και να αρχίσω να κάνω αυτά που θέλω να κάνω?". Το κόλπο είναι να αποκρύψετε την σχέση μεταξύ συναισθήματος και δράσης και να αρχίσετε να κάνετε αυτό που θέλετε. Θα αισθανθείτε δραστήριοι αργότερα. Το κίνητρο είναι ο λανθασμένος τρόπος και ο κύριος λόγος που πολλοί άνθρωποι στις ανεπτυγμένες χώρες κάθονται στον καναπέ και παίζουν PlayStation, αντί να κάνουν κάτι χρήσιμο.
Η πίστη στο κίνητρο είναι αποτέλεσμα ψυχολογικών προβλημάτων επειδή η πραγματική ζωή στον πραγματικό κόσμο απαιτεί μερικές φορές από τους ανθρώπους να κάνουν αυτό που κανείς, με λογική σκέψη, δεν μπορεί να αντιληφθεί με ενθουσιασμό. Το κίνητρο προσκρούει σε ανυπέρβλητο εμπόδιο όταν προσπαθεί να δημιουργήσει ενθουσιασμό για κάτι που αντικειμενικά δεν το αξίζει. Η μόνη λύση, εκτός από το να περιμένουμε το θαύμα, είναι να ξεχάσουμε την προαναφερθείσα λογική σκέψη.
Το κίνητρο έχει ζωή μικρής διάρκειας και πρέπει να ανανεώνεται διαρκώς. Το κίνητρο είναι όταν πιέζετε χειροκίνητα τον μοχλό προκειμένου να αυξήσετε την πίεση. Στην καλύτερη περίπτωση αποθηκεύεται και μετατρέπεται σε ενέργεια για τον συγκεκριμένο σκοπό. Ορισμένες φορές αυτή είναι η σωστή προσέγγιση για κάτι μεγάλο όπως είναι η πρωτιά στα 100 μέτρα μετ εμποδίων στους Ολυμπιακούς αγώνες για έναν αθλητή. Αλλά είναι φρικτή μέθοδος για τις καθημερινές δραστηριότητες και είναι απίθανο να βοηθήσει στην επίτευξη μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων.
Η πειθαρχία είναι μια μηχανή που μια φορά παίρνει μπρος και συνεχώς δουλεύει για να μας προμηθεύει την ενέργεια που χρειαζόμαστε. Στα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα η πειθαρχία είναι ανώτερη του κινήτρου. Κίνητρο σημαίνει προσπάθεια να φτάσετε σε μια κατάσταση ετοιμότητας για δράση. Πειθαρχία σημαίνει να κάνετε κάτι, ακόμη και δεν είστε σε θέση να το κάνετε. Η πειθαρχία είναι ένα σύστημα ενώ το κίνητρο κάτι παρόμοιο με στόχο. Πειθαρχία είναι κάτι κατά κάποιο τρόπο μόνιμο και το κίνητρο προσωρινό.
