Μαθαίνοντας από τη φύση

Είμαστε μέρος του σύμπαντος και η ζωή μας διέπεται από τους ίδιους νόμους που κυβερνούν τον υπόλοιπο κόσμο. Πρέπει να διατηρούμε μια ισορροπία, όπως κάνει και η υπόλοιπη φύση. Μας χρειάζεται χρόνος για να αναπτυχθούμε και χρόνος για να θεραπευτούμε. Οι ζωές μας πάντα θα κινούνται σε κύκλους επειδή αυτός είναι ο παγκόσμιος νόμος. Χρειαζόμαστε χρόνο για να αναπαυόμαστε και να ανακτούμε δυνάμεις, όπως όλα τα ζωντανά πλάσματα.

Χωρίς βιασύνη

Η φύση ποτέ δεν βιάζεται. Οι μεγάλες βελανιδιές δεν μεγαλώνουν σε μια νύχτα. Χάνουν επίσης ένα σωρό φύλλα, κλαδιά και φλοιούς στη διαδικασία ανάπτυξής τους. Ούτε τα διαμάντια σχηματίζονται σε μια βδομάδα. Καθετί όμορφο, πολύτιμο, μεγαλοπρεπές μέσα στον κόσμο χρειάστηκε χρόνο για να γίνει.
Το ίδιο συμβαίνει και με την καλλιέργεια και την ανάπτυξή μας. Ας αναγνωρίσουμε τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν εδώ κάτω τα πράγματα κι έτσι ας είμαστε πιο ευγενικοί με τον εαυτό μας, όταν εξετάζουμε την πρόοδό μας. Απαιτείται χρόνος για να χτίσουμε την αυτοπεποίθησή μας, ένα υγιές κορμί ή μια θειική συμπεριφορά. Απαιτείται χρόνος για να φτιάξουμε μια αξιόλογη δουλειά ή για να δημιουργήσουμε την οικονομική ανεξαρτησία μας.

Κύκλοι

Όσο η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο και η άνοιξη ακολουθεί το χειμώνα, η ζωή μας θα κινείται κι αυτή κυκλικά. Έτσι, θα υπάρχουν πάντα εύκολοι καιροί και δύσκολοι καιροί, όσο σίγουρα η μία εποχή διαδέχεται την άλλη. Μία από τις μεγάλες προκλήσεις της ζωής είναι η αντιμετώπιση του χειμώνα, καθώς περιμένεις να πάνε καλύτερα τα πράγματα.
Τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Πάντα έτσι γίνεται. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί παραιτούνται και τα παρατάνε νωρίς. Η παλίρροια πάντα θα πηγαινοέρχεται.

Ανάπαυση

Περιοδικά, η φύση αναπαύεται. Το έδαφος χρειάζεται ξεκούραση, οι αρκούδες και τα φίδια πέφτουν σε χειμέρια νάρκη, ακόμα και τα ψάρια κοιμούνται με ανοιχτά τα μάτια. Μπορούμε να μάθουμε από αυτή τη λειτουργία της φύσης. Χρειάζεται να κάνουμε διαλείμματα, να αναπαυόμαστε, να κάνουμε τον απολογισμό, να στοχαζόμαστε, να υπάρχουμε.
Αν αποφασίσετε ότι είστε απαραίτητος και ότι πρέπει να έχετε πάντα τη μύτη σας χωμένη παντού, τότε μπορείτε να ζήσετε έτσι τη ζωή σας. Η πεποίθησή σας ότι δεν μπορείτε να αναπαυτείτε ποτέ θα είναι η πραγματικότητά σας, μέχρι τη στιγμή που θα αποφασίσετε διαφορετικά.
Όταν κάνουμε την ανάπαυση μέρος του τρόπου ζωής μας, γινόμαστε, όπως το έδαφος, πολύ πιο παραγωγικοί όταν δουλεύουμε. Ωστόσο, ως άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι για δράση και εγχειρήματα.

Αγάπη

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί αγαπάμε τόσο πολύ τα μωρά; Αγαπάμε τα μωρά γιατί είναι τόσο ανοιχτά και τόσο ευάλωτα. Καθώς ανοίγουν την αγκαλιά τους και μας κοιτούν στα μάτια, μας λένε: «Αγάπα με. Σε χρειάζομαι και δεν μπορώ να τα καταφέρω όλα μόνο μου».
Καθώς μεγαλώνουμε, πολλοί από μας πιστεύουμε ότι πρέπει να προσποιούμαστε τους αυτάρκεις. Προσποιούμαστε. Λέμε «Είμαι εντάξει, είμαι καλά, είμαι σκληρός, μπορώ να τα βγάλω πέρα», ενώ από μέσα μας μπορεί να είμαστε φοβισμένοι, μόνοι και να λαχταράμε να μας ακούσει κάποιος.
Υπάρχει ένας μύθος που λέει: «Καλύτερα να μην παραδέχεσαι ότι είσαι ευάλωτος ή μόνος, θα φανείς αδύναμος». Λέει επίσης: «Μην είσαι ειλικρινής σχετικά με το πώς πραγματικά αισθάνεσαι, αλλιώς θα σε σπρώξουν ακόμα πιο κάτω». Ο μύθος ισχύει ανάποδα. Οι άλλοι ξέρουν πότε είμαστε ανοιχτοί και ειλικρινείς και μας αγαπούν για αυτό. Μόνο όταν προσποιούμαστε και κάνουμε ότι είμαστε δήθεν εντάξει, μπαίνουμε σε μπελάδες.
Είναι ειρωνεία, αλλά εκείνοι που λαχταρούν πιο απεγνωσμένα στοργή προσποιούνται περισσότερο απο όλους ότι δεν την έχουν ανάγκη. Ενώ είμαστε στην πραγματικότητα αδύναμοι και μόνοι εσωτερικά, χρειάζεται να κάνουμε την επιπλέον προσπάθεια να πείσουμε τον κόσμο ότι όλα είναι εντάξει.
Η αγάπη είναι δύναμη και δέσμευση. Το να αγαπάς κάποιον μπορεί να σημαίνει ότι θα του λες αυτά που δεν θέλει να ακούσει.
Η αγάπη είναι κουράγιο και χρειάζεται πολύ περισσότερο κουράγιο για να πεις «φοβάμαι» ή «σε αγαπώ», απο όσο χρειάζεται για να χτυπήσεις κάποιον.
Η αγάπη είναι σεβασμός, για τον εαυτό μας και για τους άλλους. Έχει να κάνει με το να επιτρέπεις στους ανθρώπους να είναι όπως είναι και να τους αγαπάς ούτως ή άλλως. Από τη στιγμή που λέμε: «Θα κάνεις αυτό και τότε θα σε αγαπώ», δεν πρόκειται περί αγάπης, πρόκειται περί χειραγώγησης.
Η αγάπη έχει να κάνει με το να ψάχνεις για το καλό στους ανθρώπους και αν μπορούμε να το κάνουμε αυτό συνέχεια, τότε η ευτυχία μας είναι εξασφαλισμένη. Εφόσον η ζωή μας είναι μια αντανάκλαση του εαυτού μας, όσο περισσότερη αγάπη και ομορφιά αντιλαμβανόμαστε, τόσο περισσότερο εξελισσόμαστε και προοδεύουμε, επομένως για όλους μας η αγάπη είναι το παν.