Οι άνθρωποι τείνουν να ονειρεύονται. Συχνά ονειρευόμαστε μια καλύτερη ζωή, μια ιδανική σχέση, βελτίωση της σταδιοδρομίας μας και αύξηση εσόδων, ταξίδια και υγεία, όμορφα και πολυτελή ζωή, δώρα, αυτοκίνητα, σπίτια και πολλά άλλα. Πάντα όμως γίνονται αλήθεια οι επιθυμίες μας και φτάνουμε στόχο? Δυστυχώς, όχι.
Είναι λογικό να αναρωτιόμαστε, γιατί? Ίσως δεν ήρθε ακόμα η ώρα? Ίσως θα πρέπει να προσπαθούμε περισσότερο? Ίσως να μην είναι γραφτό? Αλλά ας σκεφτούμε: όταν ονειρευόμαστε κάτι, πραγματικά πιστεύουμε ότι αυτό είναι δυνατόν? Ή είναι απλά δελεαστική αλλά πολύ μακρινή φαντασία? Για παράδειγμα, γυναίκα 30 ετών θέλει να συναντήσει τον άνδρα των ονείρων της, να είναι όμορφος, πετυχημένος για μια σοβαρή σχέση και οικογενειακή ζωή. Ξέρει ακριβώς τι θέλει. Αλλά βαθιά μέσα της πιστεύει πως τέτοιοι άνδρες είναι ήδη δεσμευμένοι. Έτσι το όνειρο της για πάντα παραμένει ένα όνειρο. Αποδεικνύεται ότι εμείς ταυτόχρονα και θέλουμε και δεν το πιστεύουμε. Πως λοιπόν το όνειρο να γίνει πραγματικότητα?
Ακριβώς αυτή η δυσπιστία είναι η πεποίθησή που μας περιορίζει. Όλες οι πεποιθήσεις μας, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που μας περιορίζουν ζουν στο υποσυνείδητό μας. Το να κατανοήσουμε τις πεποιθήσεις μας στο υποσυνείδητο μας δεν είναι και τόσο εύκολο, γιατί το υποσυνείδητο είναι κρυμμένο από την συνειδητή δραστηριότητα και αυτοπροστατεύεται με κάθε τρόπο.
Όλες οι πεποιθήσεις μας μπορούν να ταξινομηθούν σε τύπους:
Ο ένας τύπος είναι οι ριζικές πεποιθήσεις. Τις αποκτούμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Είναι αυτά που είχαμε διδαχθεί και γενικά αυτά που μάθαμε στην παιδική ηλικία μας για τον κόσμο, σχετικά με τις σχέσεις, για τη σχέση με τον εαυτό μας και άλλα. Για παράδειγμα, αν σε ένα παιδί λένε συνέχεια πως είναι ανόητος και δεν προσφέρει τίποτα, στο μέλλον αυτό το παιδί θα εκλαμβάνει αυτές τις λέξεις ως αλήθεια και θα είναι δύσκολο να επιτύχει αργότερα στη ζωή. Το παιδί που θα είναι πλέον ενήλικας ειλικρινά θα θεωρεί τον εαυτού του ανόητο και άχρηστο, αγνοώντας παντελώς πως όλα αυτά είναι λανθασμένες πεποιθήσεις που του εμφύτευσαν άλλοι στην παιδική του ηλικία.
Ο άλλος τύπος πεποιθήσεων είναι ο γενετικός. Τις κληρονομούμε από τους προγόνους μας και υπάρχουν μέσα μας υπό τη μορφή της γενετικής μνήμης. Για παράδειγμα, μπορεί να υπάρξουν προβλήματα με τα χρήματα. Αν οι πρόγονοι μας έχασαν την περιουσία τους εν καιρό πολέμου μπορεί να κληρονομήσουμε την εξής πεποίθηση: όσα και να κερδίσω κάποια στιγμή θα τα χάσω ούτως ή άλλως.
Συμπέρασμα: Για να γίνουν λοιπόν τα όνειρα μας πραγματικότητα πρέπει όχι απλά να το επιθυμούμε αλλά να το πιστεύουμε με όλη μας την ψυχή, χωρίς να επηρεαζόμαστε από κανέναν και από τίποτα.
