Το να θέλουμε κάποιον είναι ένα πράγμα, αλλά το να μας αποδεχτεί κιόλας, αυτό είναι σίγουρα κάτι άλλο. Αυτή η αποδοχή κάποιου που προσπαθεί να μας πλησιάσει εκδηλώνεται με μη-λεκτικά σήματα. Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα γι αυτό είναι γνωστό με τον όρο "αντικαθρέφτισμα" και παρατηρείται όταν ο ένας αντιγράφει τις χειρονομίες και τις στάσεις του σώματος του άλλου.
Πολλές φορές το κάνουμε αυτό ασυνείδητα και ανακαλύπτουμε ότι ο άλλος έχει το ένα του χέρι στο σαγόνι (όπως και εμείς) ή γέρνει προς τα εμπρός (όπως και εμείς) ή και οι δύο γέρνουμε προς τα πίσω και σταυρώνουμε τα πόδια μας λίγο-πολύ, την ίδια στιγμή. Έχουμε την τάση να αντιγράφουμε τους δυνατούς ανθρώπους και τους ανθρώπους που μας αρέσουν και σίγουρα δεν κάνουμε το ίδιο με ανθρώπους που δεν μας αρέσουν. Επομένως, ένα σίγουρο σημάδι που δείχνει ότι κάποιος άλλος ενδιαφέρεται για μας, είναι όταν ανακαλύπτουμε πως κάνει ότι κάνουμε.
Η σημασία του αγγίγματος: Ένα άλλο σημάδι που δείχνει ότι αποδεχόμαστε κάποιον, είναι το να του επιτρέπουμε να μας αγγίξει. Δεν αφήνουμε τους άλλους να μας αγγίζουν παρά μόνο αν τους συμπαθούμε και, αν δεν αποτραβιόμαστε από ένα άγγιγμα, αυτό σημαίνει ότι συμπαθούμε και αποδεχόμαστε αυτόν που μας αγγίζει. Για αυτό το λόγο, πολλοί άνθρωποι,όταν θέλουν να έρθουν σε επαφή με τους άλλους, στέκονται σε μια θέση ή στάση τέτοια ώστε οι άλλοι να μπορούν να τους αγγίζουν πιο εύκολα. Ή μπορεί να προσπαθήσουν να αγγίξουν τον άλλο με ένα λιγότερο φανερό τρόπο, όπως με το να ισιώσουν μια γραβάτα η ένα φουλάρι, να τινάξουν κάτι από τους ώμους του ή να διώξουν τα μαλλιά από τα μάτια του.
Ένα ακόμη σημάδι αυτού του είδους είναι το να αγγίζει κανείς κάποιον στο μπράτσο ή το χέρι, και όλους μας αρέσει να μας αγγίζουν, ακόμη και όταν δεν αντιλαμβανόμαστε ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Έρευνες στις ΗΠΑ έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι προτιμούσαν τους βιβλιοθηκάριους που άγγιζαν τα δάχτυλα του χεριού τους, όταν τους έδιναν ένα βιβλίο, παρά εκείνους που δεν το έκαναν. Όπως, όταν κοιτάζουμε έντονα και στεκόμαστε κοντά στον άλλο, αυτό δείχνει ότι τον συμπαθούμε και θέλουμε να έρθουμε σ' επαφή μαζί του, έτσι με τα ίδια ακριβώς σήματα δείχνουμε, ταυτόχρονα, ότι τον αποδεχόμαστε. Όταν θέλουμε να ενθαρρύνουμε κάποιον, τότε τον κοιτάζουμε συχνότερα και πλησιάζουμε πιο κοντά του.
Αυτή η αποδοχή και μερικές φορές η όλη διαδικασία μπορεί να είναι ασυνείδητη. Συχνά, ένας τρίτος βλέπει πολύ πιο καθαρά, απ ότι το ίδιο το άτομο, ότι κάποιος άλλος το βρίσκει ελκυστικό. Φαίνεται ότι αντιλαμβανόμαστε πιο εύκολα το γεγονός ότι δύο άνθρωποι κοιτάζονται στα μάτια και κάθονται κοντά ο ένας στον άλλο, παρά όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε ο ένας από τους δύο. Όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει σε εμάς απλά το απολαμβάνουμε, αλλά όταν το βλέπουμε να συμβαίνει σε άλλους μπορούμε να το ερμηνεύσουμε και να συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνει. Αρέσουν ο ένας στον άλλο και θέλουν να έρθουν σε επαφή.
Οι εραστές κοιτάζουν ο ένας τον άλλο στα μάτια πιο συχνά και για περισσότερη ώρα από ότι οι πλατωνικοί φίλοι. Κάθονται πιο κοντά ο ένας στον άλλο, αγγίζουν ο ένας τον άλλο περισσότερο και συμφωνούν ο ένας με τον άλλο πιο συχνά. Επομένως η ικανότητα να αναγνωρίζει κανείς τη σημασία των μη-λεκτικών σημάτων, που οι άλλοι άνθρωποι μεταδίδουν, είναι μια σημαντική δεξιότητα που θα πρέπει να έχουμε για να δημιουργούμε σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους.
Αυτή είναι η περιοχή μου - το να απομονώνετε το σύντροφο σας γέρνοντας πάνω τον, αυτό είναι ένα σημάδι της γλώσσας του σώματος, που δείχνει κτητικότητα.
Η γλώσσα της απόρριψης: Πολλές προσπάθειες για προσέγγιση - αν όχι οι περισσότερες - καταλήγουν σε αποτυχία. Η γλώσσα του σώματος που φανερώνει απόρριψη χρησιμοποιεί τα ίδια μη-λεκτικά σήματα, μόνο που εδώ λειτουργούν αντίστροφα.
Για να απορρίψουμε την προσέγγιση κάποιου μπορούμε να υιοθετήσουμε μια "κλειστή" στάση σώματος, ώστε από την αρχή να τον εμποδίσουμε να μας πλησιάσει περισσότερο. Μπορούμε να αποφύγουμε να τον κοιτάζουμε, για να τον αποθαρρύνουμε να μας μιλήσει και να απομακρυνθούμε περισσότερο από κοντά του, αν εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει το μήνυμά μας.
Αν όλα αυτά αποτύχουν, τότε μπορούμε να μετακινηθούμε σε μια θέση που να είναι δύσκολο για τον άλλο να μας αγγίξει και μπορούμε να σχολιάσουμε ανοιχτά κάθε προσπάθειά του να κάνει κάτι τέτοιο - γεγονός που μπορεί να είναι λίγο αγενές, αλλά είναι πολύ αποθαρρυντικό.
Ερμηνεύοντας την ντροπή: Οι άνθρωποι που είναι ντροπαλοί και δυσκολεύονται να κοιτάξουν τους άλλους στα μάτια ή να στείλουν μηνύματα διαθεσιμότητας, ουσιαστικά μεταδίδουν ένα μήνυμα που δείχνει ότι δεν ενδιαφέρονται. Έρευνες έχουν δείξει ότι, όταν παρατηρητές βλέπουν σε βίντεο ντροπαλούς ανθρώπους να μιλούν σε άλλους, υποθέτουν ότι οι ντροπαλοί άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για το συνομιλητή τους.
Αλλά, όταν οι φίλοι τους βλέπουν το βίντεο, δεν οδηγούνται στο ίδιο συμπέρασμα. Δυστυχώς, αν ένας ντροπαλός άνθρωπος δεν ξέρει το άτομο στο οποίο μιλά, τότε το άτομο αυτό θα υποθέσει ότι δεν είναι επιθυμητό ή ότι το ντροπαλό άτομο δεν είναι διαθέσιμο για μια σχέση και, επομένως, ότι τον απορρίπτει.
