Στην εσωτερική βάση της μεσαίας άρθρωσης του αντίχειρα, βρίσκεται το όρος του ήλιου. Εδώ βρίσκεται το εγώ, ο εαυτός, κάτω από τη θέση της βούλησης. Για να καταλάβουμε τη λειτουργία του όρους αυτού, πρέπει να καταλάβουμε πρώτα ότι το εγώ είναι μια " αυτοδημιούργητη" λειτουργία της προσωπικότητας. Το εγώ δημιουργείται όπως ακριβώς το σώμα μας. Γύρω του διεξάγονται άπειρες συγκρούσεις. Πολλοί σπουδαστές του αποκρυφισμού πιστεύουν ότι το εγώ, ο εαυτός, είναι κάτι "κακό", ακριβώς επειδή πρέπει να διαλυθεί πριν γίνει η μετάβαση στην πνευματική ζωή, μια άποψη τελείως λανθασμένη.
Στην πραγματικότητα, το εγώ πρέπει να ωριμάσει, να γεράσει, να δυναμώσει, να γίνει σαν ώριμο φρούτο, πριν καλλιεργηθεί οποιαδήποτε έννοια υπέρβασης των ορίων του. Ακριβώς όπως το υγιές σώμα αποτελεί προϋπόθεση απαραίτητη για την ανάπτυξη του "εαυτού", έτσι και το εγώ αναπτυγμένο εγώ προηγείται του ολοκληρωμένου πνεύματος. Για όσους έχουν γευθεί την πληρότητα του εγώ τους, η μεταλλαγή του σε πνεύμα μπορεί να έχει υπόσταση. Για όσους βρίσκονται στο στάδιο του εμπλουτισμού του εγώ τους, η μεταλλαγή αυτή πρέπει να είναι ο στόχος τους.
Η φάση εμπλουτισμού του εγώ είναι πράγματι μια περίοδος οδυνηρή. Συχνά ο άνθρωπος συλλαμβάνει τον εαυτό του να συγκλονίζεται από την επιθυμία να ενωθεί με την πρωταρχική μάζα από την οποία διαφοροποιούνται τα άτομα, με άλλα λόγια να ενωθεί με τον Άνθρωπο. Ο στόχος είναι ένα κοινό πνεύμα, μέσα από το οποίο οι άνθρωποι αναγεννιούνται σε μια πνευματική ενότητα. Και να, το εγώ δεν είναι ακόμη έτοιμο.
Η υπέρβαση του εγώ δεν μπορεί να συντελεσθεί χωρίς αυτήν την εξατομίκευση. Το όρος του ήλιου βρίσκεται στη βάση του αντίχειρα. Ανεβαίνουμε από την Αφροδίτη, την δισυπόστατη βασίλισσα των δυο φύλλων, στον ήλιο, τον εαυτό, στο άτομο, στην οδύνη της μη ένωσης. Από τον αντίχειρα, μέσα από τη λογική και τη βούληση, περνάμε στη διάλυση του εγώ και ταυτίζουμε τη βούλησή μας με την Κοσμική Βούληση.
Το αναπτυγμένο όρος του ήλιου συμβολίζει το υπερτροφικό εγώ. Μόνο μέσα από ένα πλήρες εγώ μπορεί κανείς να προσφέρει έναν ολοκληρωμένο αυθεντικό εαυτό στο βωμό της υποταγής. Μόνο ένα πλήρες εγώ προκαθορίζει και συνεπάγεται ένα πλήρες πνεύμα. Μόνο με την ολοκλήρωση του εγώ απελευθερώνεται κανείς από αυτό, όχι νωρίτερα.
Στην πραγματικότητα, το εγώ πρέπει να ωριμάσει, να γεράσει, να δυναμώσει, να γίνει σαν ώριμο φρούτο, πριν καλλιεργηθεί οποιαδήποτε έννοια υπέρβασης των ορίων του. Ακριβώς όπως το υγιές σώμα αποτελεί προϋπόθεση απαραίτητη για την ανάπτυξη του "εαυτού", έτσι και το εγώ αναπτυγμένο εγώ προηγείται του ολοκληρωμένου πνεύματος. Για όσους έχουν γευθεί την πληρότητα του εγώ τους, η μεταλλαγή του σε πνεύμα μπορεί να έχει υπόσταση. Για όσους βρίσκονται στο στάδιο του εμπλουτισμού του εγώ τους, η μεταλλαγή αυτή πρέπει να είναι ο στόχος τους.
Η φάση εμπλουτισμού του εγώ είναι πράγματι μια περίοδος οδυνηρή. Συχνά ο άνθρωπος συλλαμβάνει τον εαυτό του να συγκλονίζεται από την επιθυμία να ενωθεί με την πρωταρχική μάζα από την οποία διαφοροποιούνται τα άτομα, με άλλα λόγια να ενωθεί με τον Άνθρωπο. Ο στόχος είναι ένα κοινό πνεύμα, μέσα από το οποίο οι άνθρωποι αναγεννιούνται σε μια πνευματική ενότητα. Και να, το εγώ δεν είναι ακόμη έτοιμο.
Η υπέρβαση του εγώ δεν μπορεί να συντελεσθεί χωρίς αυτήν την εξατομίκευση. Το όρος του ήλιου βρίσκεται στη βάση του αντίχειρα. Ανεβαίνουμε από την Αφροδίτη, την δισυπόστατη βασίλισσα των δυο φύλλων, στον ήλιο, τον εαυτό, στο άτομο, στην οδύνη της μη ένωσης. Από τον αντίχειρα, μέσα από τη λογική και τη βούληση, περνάμε στη διάλυση του εγώ και ταυτίζουμε τη βούλησή μας με την Κοσμική Βούληση.
Το αναπτυγμένο όρος του ήλιου συμβολίζει το υπερτροφικό εγώ. Μόνο μέσα από ένα πλήρες εγώ μπορεί κανείς να προσφέρει έναν ολοκληρωμένο αυθεντικό εαυτό στο βωμό της υποταγής. Μόνο ένα πλήρες εγώ προκαθορίζει και συνεπάγεται ένα πλήρες πνεύμα. Μόνο με την ολοκλήρωση του εγώ απελευθερώνεται κανείς από αυτό, όχι νωρίτερα.
